EMMANUEL LEOPOLD JONAS, jubiler
< Poprzednie | Następne > |
LEOPOLD JONAS EMMANUEL (8 VII 1792 Królewiec – 1 II 1876 Gdańsk), jubiler. W Gdańsku po 1825, od 1836 notowany jako złotnik poza cechem, w 1839 – już jako członek cechu – prowadził pracownię przy Goldschmiedegasse 1095 (ul. Złotników 30), w 1846 przy Bootsmanngasse 1179 (ul. Bosmańska 12), gdzie mieszkał od 1836, w 1864 przy Goldschmiedegasse 18, w 1874 pod nr. 22. Wyroby sygnował literą „J”. Łyżka stołowa z jego warsztatu znajduje się w zbiorach Muzeum Gdańska.
Żonaty z Luisą Mathildą z domu Raabe (14 IX 1812 Gdańsk – 22 VI 1892 Gdańsk). Jubilerami byli także jego synowie: Leopold Theodor Emmanuel (ur. 25 I 1828 Gdańsk), który 12 XII 1860 wyjechał do Berlina (dalsze losy nieznane), oraz Karl Ludwig Gottlieb Emmanuel (2 VI 1834 Gdańsk – 21 VII 1881 Berlin), który 2 X 1880 wraz z żoną i córką przeprowadził się do Berlina, gdzie zmarł. Trzeci syn Carl Emmanuel zamieszkały w 1876 przy Hundegasse 97 (ul. Ogarna), był pracownikiem urzędu podatkowego w Gdańsku.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk 1609, t. 34, nr 294/76 (akt zgonu), t. 447, nr 1464/92 (akt zgonu żony).
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 89.